Wycena metodą dochodową DCF jest jedną z najczęściej stosowanych i powszechnie akceptowalnych metod wyceny wartości spółek. Metodę tą stosuje się przede wszystkim w przypadku wyceny spółek z potencjałem wzrostu, spółek zyskownych oraz takich, których wartość rynkowa związana jest ze ich zdolnością do generowania nadwyżek finansowych w przyszłości. Metoda ta może być zastosowana do wyceny wartości spółek praktycznie wszystkich branż, zawsze wtedy, kiedy spółki mają swoją historię,ich pozycja rynkowa jest ustabilizowana, a ich model biznesowy jest sprawdzony i przewidywalny.
Wycena metodą dochodową DCF sprowadza do wspólnego mianownika wszystkie spółki, bez względu na charakter prowadzonej przez nie działalności. Mianownikiem tym jest wartość rynkowa wycenianego podmiotu.
Wycena metodą dochodową DCF opiera się na założeniach dotyczących przyszłości. Może być to uznawane za główną wadę tej metody, jednak szacowanie wartość przepływów pieniężnych, jakie generuje spółka swoim właścicielom, jest dziś najpowszechniej stosowaną metodą wyceny.
Każda wycena metodą dochodową powinna prezentować historię planowanych działań oraz ich skutków w postaci generowanych wyników finansowych w przyszłości. Wszelkie zaplanowane działania jakie zarząd spółki planuje zrealizować, powinny być oparte na mierzalnych udających się obronić założeniach. Dokonując analizy raportu z wyceny dochodowej DCF można sprawdzić czy przyjęte założenia są realne i możliwe do osiągnięcia.
W analizie założeń wyceny dochodowej można skupić się na kilku założeniach przyjętych w modelu finansowym, aby zweryfikować wiarygodność fundamentów przyszłych przepływów finansowych spółki.
Jeśli spółka nie zakłada zmiany strategii działania wówczas dynamika przychodów ze sprzedaży powinna być spójna z dynamiką przychodów jakie, spółka generowała w ostatnich latach.
Przykład: Spółka handlowa w ostatnich 3 -4 latach odnotowywała wzrost wartości przychodów ze sprzedaży na poziomie 5-7% rok do roku. W okresie prognozy nie przewiduje się wejścia na nowe rynki, poszerzenia oferty produktowej ani zwiększenia liczby osób działu handlowego. W związku z tym przyjęcie w okresie prognozy dynamiki wzrostu przychodów ze sprzedaży z roku na rok wyższej niż 5-7% jest założeniem mało prawdopodobnym do osiągnięcia.
Poza przychodami ze sprzedaży w wycenie dochodowej DCF zyskowność podstawowej działalności operacyjnej spółki ma bezpośrednie przełożenia na jej wartość. Wraz z poprawą zyskowności zwiększa się wartość wolnych przepływów pieniężnych. Poprawa zyskowności musi być konsekwencją zaplanowanych działań.
Przykład: Spółka informatyczna wprowadza na rynek nowe usługi, które oferowane będą w nowym systemie abonamentowym. Jeśli zyskowność na sprzedaży spółki posiadałą umiarkowany poziom na tle konkurencji, to zmiana modelu biznesowego może z czasem przynieść nawet dwukrotnie większą zyskowność niż dotychczas.
Zwykle u podstaw wyceny stoi konkretny program inwestycyjny, który z jednej strony wymaga poniesienia wymiernych nakładów finansowych, a z drugiej zakłada, że w przyszłości spółka osiągnie zamierzone efekty, dzięki którym zbuduje swoją wartość rynkową. Wydatki inwestycyjne to mogą mieć charakter prorozwjowy, odtworzeniowy lub modernizacyjny. Istniej wieje błędów popełnianych w modelach finansowych w zakresie planów inwestycyjnych. W przypadku wieloletnich planów inwestycyjnych efekty ich przeprowadzenia w okresie prognozy mogą nie być jeszcze widoczne. Długość okresu prognozy musi współgrać z okresem normalizacji przepływów finansowych, w których pojawią wystąpią skutki prowadzonych inwestycji rozwojowych.
Przykład: Spółka produkcyjna planuje w okresie 5 kolejnych lat inwestycje związane z budową nowej linii produkcyjnej. Jeśli okres prognozy będzie np. także pięcioletni wówczas okaże się, że skumulowane przepływy pieniężne w okresie prognozy będą ujemne, a zatem inwestycja zamiast budować wartość spółki podważy zasadność biznesową jej przeprowadzenia.
Każda wycena dochodowa uwzględnia wpływ spadku wartości pieniądza w czasie. Nie wchodząc w szczegóły metod szacowania stopy dyskontowej należy pamiętać o zależności pomiędzy poziomem stopy dyskonta a wynikiem wyceny. Im niższa jest stopa dyskonta w okresie prognozy tym wartość pieniądza w czasie obniża się wolniej, a w konsekwencji wyższy jest wynik wyceny.
Przykład: Wyceniając spółkę założono, że w niewielkim stopniu będzie ona korzystała z zewnętrznych źródeł finansowania. Przez to, że działalność operacyjna finansowana jest środkami własnymi - kapitałem własnym, który jest droższy niż kredyty bankowe -wynik wyceny spółki będzie mniejszy, niż w przypadku, kiedy stopa dyskonta uwzględniać będzie koszt kapitału obcego.
Nawet jeśli nie jesteśmy finansistami i nie mamy zbyt dużo okazji do analizy modelu finansowego stojącego u podstaw wyceny dochodowej DCF, to w prosty sposób można sprawdzić główne założenia przyjęte w raporcie z wyceny dochodowej DCF. Jak wiemy arkusz kalkulacyjny jest przyjaznym narzędziem, które przyjmie każde założenie w modelu i na tej podstawie wyliczy wartość spółki. Wynik wyceny dochodowej da się jednak podważyć,zwłaszcza gdy założenia przyjęte przez jej autorów nie mają biznesowego uzasadnienia. Wyceniając spółkę z punktu widzenia jej zdolności do generowania nadwyżek finansowych w przyszłości warto przeanalizować wiele elementów ryzyka jakie mogą pojawić się przyszłości, a także uwzględnić także ich negatywne skutki na przepływy pieniężne.
Im więcej wycen wartości spółek sporządza doradca finansowy tym większą ma świadomość negatywnych konsekwencji błędnie przyjętych założeń w modelu finansowym.
Co możemy zrobić dla Twojej firmy?
Powiedz nam czego potrzebujesz, a my dostarczymy Ci
najlepsze rozwiązanie.
